استفاده از روش PCR برای تشخیص باکتریال واژینوزیس در زنان مشکوک به واژینوز در استان گیلان

مقدمه: واژینوز باکتریایی، شایع‌ترین عفونت دستگاه تناسلی تحتانی در زنان سنین باروری است. عامل ایجاد‌کننده آن، اغلب باکتری گاردنرلا واژینالیس است که در همیاری با سایر باکتری‌های بی‌هوازی مانند اتوپوبیوم واژینه، موبیلنکوس کورتسی و مگاسفرا نوع یک، در ایجاد این عارضه دخالت دارند. مطالعه حاضر با هدف معیارهای سنجش مولکولی (PCR) در شناسایی و تشخیص واژینوز باکتریال در زنان انجام شد. روش‌کار: این مطالعه توصیفی از شهریور سال 1395 تا مهر 1396 بر روی 100 زن مراجعه کننده به درمانگاه زنان و زایمان بیمارستان الزهراء و مطب‌های خصوصی شهر رشت انجام شد. این افراد از لحاظ واژینوز باکتریال مورد معاینه و آزمایش قرار گرفتند. حضور گاردنرلا واژینالیس با استفاده از 5 روش مختلف آزمایشگاهی بر اساس معیارهای آمسل و مولکولی شامل: تعیین مشخصات ظاهری، تعیین pH، آزمایش وایف و مشاهده Clue cell در اسمیر مستقیم و انجام واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) با استفاده از پرایمرهای اختصاصی بر روی DNA استخراج شده از نمونه‌های واژینال مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه از مجموع 100 زن مشکوک به عفونت واژن که مورد معاینه قرار گرفتند با استفاده از روش آمسل، در 31 نفر (31%) عفونت واژینوزیس تأیید گردید. با استفاده از روش مولکولی PCR در این زنان مبتلا به واژینوزیس (روش آمسل)، باکتری گاردنرلا واژینوزیس در 14 نفر (45%) وآتوپوبیوم واژینه در 10 نفر (%32) تأیید گردید. نتیجه‌گیری: با استفاده از روش PCR مشخص شد گاردنرلا واژینالیس و اتوپوبیوم واژینه در زنان 35-18 ساله مبتلا به واژینوز باکتریایی نقش بالایی دارد و بیان‌کننده نقش این دو باکتری در ایجاد بیماری واژینوز باکتریال است.